CO2
Absorptie bij Rebreather Duiken
-Een
Theoretische Benadering-
door
Jörg Heß -Technik@FST-eV.com
Vertaald door Jan Willem Bech - jw.bech@quicknet.nl
Bron:
http://www.iart.de
|
Inhoud
Introductie
Het CO2 Absorptie Proces
Simulatie resultaten
Conclusies
|
Het verlies van de Russische onderzeeër
Kursk met zijn bemanning in Augustus 2000, roept bij
onderzeebootbemanningen, duikers en bergingsexperts vele onopgeloste
vragen op. De historie van reddingsapparatuur voor het redden van
onderzeeboot bemanningen gaat terug tot de tijd van
Henry
Fleuss. Hij heeft de Underwater Breathing Apparatus (UBA) uitgevonden.
Het Fleuss masker werd veelal voor mijn reddingen gebruikt maar nooit voor
reddingen bij onderzeeboten. Tot op de dag van vandaag hebben
reddingssystemen gemeen dat een beperkte hoeveelheid ademgas wordt
gerecycled, waarbij de kooldioxide chemisch wordt gebonden, en wordt
vervangen door zuurstof (fig. 1)
Hetzelfde principe wordt toegepast in
rebreathers. De techniek vindt brede toepassing voor militaire
applicaties, commerciële-
en
reddingstoestellen, maar ook voor apparatuur gebruikt voor recreatieve
doeleinden.
|
Figuur 1: Schema van een Rebreather
|
Als om welke reden dan ook de CO2
scrubber niet goed functioneert, zal zich een
verhoogt CO2 gehalte in de ingeademde lucht bevinden. De mens in
niet voorzien van een betrouwbaar CO2 waarschuwingssyteem om de CO2
vergiftiging waar te nemen.
Dit kan resulteren in een verwonding of
leiden tot de dood. Na 30 jaar onderzoek is het nog steeds niet gelukt een
betrouwbare CO2 sensor te produceren. Dit is te wijten aan de vochtige
atmosfeer die optreedt in een rebreather. Alle systemen die beschikbaar
zijn voor zowel militaire als voor recreatieve doeleinden zijn volledig
afhankelijk van het meten van de partiele zuurstofdruk.
De Amerikaanse Marine beschouwd het CO2
gehalte als de beperkende factor voor het duiken met rebreathers en
het redden van onderzeeboot bemanningen. De scrubber “break through”
(waarde waarbij de grenswaarde van het absorptieproces wordt overschreden,
en de functionaliteit niet meer is gewaarborgd) wordt op een fractie van
0,5% CO2 aan de oppervlakte gesteld. (SEV = 0,5%). Dit is gelijk aan een
partiële CO2 druk van 0,005 bar. (pCO2 = 0,005bar)
Een samenwerking van de
NEDU
(Navy Experimental Diving Unit) en de ASDP (Advanced Science Diving
Program) van de
Universiteit
Florida hebben het systeem ‘Rebreather’ geanalyseerd. Het
doel van dit project “RCAP” (rebreather hypercapnia) was een
diagnostisch systeem te ontwikkelen om het ‘doorbreken ‘ (break
through)
van de scrubber te
voorspellen.
Het absorptieproces werd geanalyseerd en
gesimuleerd. Verbazingwekkend was het te ontdekken dat de grondbeginselen
van het proces niet bekend waren. Eerdere tests om het proces te simuleren
mislukten.
|
Het
CO2 Absorptie Proces
Het adempatroon in een rebreather
bestaat uit twee terugkerende fasen, de uitademing en de inademing
Kleppen in het mondstuk garanderen dat
de gasstroom de juiste richting volgt.
Het gas doorloopt de verschillende onderdelen van het systeem,
afhankelijk van de flow-fase.
|
Figuur 2: Flow patroon door de Scrubber
|
Gedurende de uitademingsfase, stroomt
het uitgeademde gas door de scrubber naar de contralong.
Gedurende de inademfase blijft nog
daarvoor uitgeademd gas in de scrubber achter. De flow tijdens de
inademing is maar klein.
Om het proces te vereenvoudigen kan de
flow van de CO2 worden voorgesteld als een sinusvorm. De flow door de
scrubber is dus voor te stellen als een halve sinusvorm. De Balans
van variabelen wordt weergegeven in Figuur 3.
|
Figuur 3: Absorptie proces variabelen.
|
De warmte balans weergegeven in
temperatuur is afhankelijk van convectie, geleiding en een chemische
reactie.
Een verhoogde temperatuur in de scrubber
leidt tot een effectievere chemische reactie, maar ook tot een vergroot warmte
verlies veroorzaakt wordt door convectie en geleiding. De massa balans
beschrijft de concentratie CO2 en de concentratie van nog werkzame stof in
het absorptiemateriaal welke wordt bepaald door de flow, diffusie en de
chemische reactie. Verhoogde concentraties leiden tot versterkte chemische
reacties. Sterkere flow en diffusie verminderen de werking van de actieve
stof.Het mag duidelijk zijn dat de absorptie
van kooldioxide afhankelijk is van meer dan een proces of waarde.
De verschillende mechanismen zijn in
werking over het algemeen strijdig. Het is hierdoor zeer complex de
werking van de scrubber te voorspellen. Een verandering in de fysieke
condities van de samenstelling van het ademgas beïnvloeden het proces op
convectie, geleiding en diffusie met als gevolg een verandering in
de werking van de scrubber.
Door deze fysieke condities zal de
karakteristiek van de scrubber samenhangen met diepte. Ondermeer zal door
een verhoogde flowrate de chemische efficiëntie met de diepte afnemen!
Deze stelling wordt door meting
bevestigd en in figuur 4 weergegeven. Een vergelijkbaar effect wordt
bereikt als het type ademgas wordt veranderd. Aanbevelingen van
fabrikanten m.b.t. scrubbertijd voor een specifiek gas kunnen niet worden
‘vertaald’ naar een ander gas.
|
Figuur 4: Diepte afhankelijke
absorptie
|
Simulatie
Resultaten:
Het resultaat van de analyse leidde tot
een mathematisch model voor de axiaal scrubber. Dit werd bereikt door
gebruik te maken van wiskundige software gebaseerd op de methode der
eindige elementen. (zie voor nadere informatie:
http://mathworld.wolfram.com/FiniteElementMethod.html
).
Door de complexiteit van het proces te
reduceren tot 50 eenvoudige, en 7 partieel differentiaal vergelijkingen,
kost het een 1,1 Ghz PC 3 maanden om een absorptieproces van 4 uur te
simuleren!
Onder ideale omstandigheden, en door
processen in de directe omgeving van de scrubber wand te negeren, kunnen
het aantal partiele differentiaal vergelijkingen worden gereduceerd tot 4.
Hierdoor wordt de rekentijd teruggebracht tot 75 uur.
Figuur 5 geeft 1 uitademing weer van de
totale 4 uur durende simulatie.
In de bovenste afbeelding wordt de
concentratie kooldioxide
weergegeven
in relatie tot de ademfase.
Het ademgas stroomt door de scrubber van
links naar rechts. De x-as is representatief voor de lengte van de
scrubber, terwijl de Y-as de partiele CO2 druk weergeeft.
|
Figuur 5: Absorptie patroon van een
axiale CO2 scrubber
|
In het begin van de uitademfase
komt de kooldioxide de scrubber binnen en wordt maar gedeeltelijk
geabsorbeerd.
Hierna verplaatst de reactiezone zich
naar het einde van de scrubber.
Er wordt nog geen CO2 aan de uitgaande
zijde van de scrubber gemeten.
De reactiezone verplaatst zich golf
vormig door de scrubber.
Halverwege de uitademing wordt aan de
uitgaande zijde van de scrubber nog steeds geen CO2 gemeten.
Aan het einde van de uitademing bereikt
de reactiezonde de uitgang van de scrubber. Dit resulteert in een
gedeeltelijke ‘break through’, met een kortstondig verhoogt CO2 niveau
uit de scrubber. Omdat de uitademfase bijna voorbij is zal de flow worden
gereduceerd tot nul. De hoeveelheid CO2 is hierdoor gering. Het zal zich
mixen met het gas in de contralong, met als resultaat dat de concentratie
binnen de acceptabele grenzen zal liggen. Gedurende de volgende inademing,
zal de resterende CO2 in de scrubber chemisch reageren met het
absorptiemateriaal. Aan het begin van de volgende inademing zal vrijwel
geen CO2 resteren in de scrubber!
|
Figuur 6:Dynamisch absorptie proces van
een axiaal werkende CO2 scrubber.
|
In het geval de flowrate toeneemt, zal
dientengevolge een grote fractie CO2 worden ingeademd!
Het mag duidelijk zijn dat de gehele
scrubber meewerkt aan het absorptieproces, en niet slecht een gedeelte.
Als een ‘Break Through’ wordt
bereikt, is de totale hoeveelheid absorptiemateriaal te klein om verzekerd
te zijn van een acceptabele limiet m.b.t CO2
In dat geval kan een oscillerende Co2
concentratie uit de scrubber worden verwacht.
Hoewel de piekwaarden CO2 hoog kunnen
liggen, zal de gemiddelde waarde onder de norm liggen.
Zodra het einde van de gebruiksduur van
een scrubber wordt bereikt zal de gemiddelde CO2 waarde exponentieel
stijgen.
Figuur 7 toont een karakteristiek
patroon van een break through. Het weergegeven diagram is empirisch
bepaald.
Een
hoge concentratie CO2 in het begin blijkt binnen 3 tot 5 minuten
door de scrubber te worden verlaagd
tot
ruim binnen de gestelde norm. Dit is overeenkomstig de door de fabrikanten
voorgeschreven ‘in-adem- of ‘pre-breathe’ periode van 3 tot 5
minuten.
In dit voorbeeld zal de acceptabele
gebruiksduur van de scrubber 4 uur, of 14400 seconden overschrijden.
U dient er echter vanuit te gaan dat 10
minuten later de acceptabele limiet wordt bereikt.
Na 4 uur en 15 minuten dienen de waarden
CO2 als bedreigend te worden beschouwd!
In werkelijkheid kunnen door diverse
factoren deze waarden ongunstiger uitpakken. Dit kan worden veroorzaakt
door variabelen in het productieproces, en door het niet optimaal vullen
van de scrubber.
|
Figuur 7; Karakteristiek ‘doorbraak’
patroon CO2
|
In het geval dat het volume van de
scrubber wordt gehalveerd qua absorptiemateriaal, wordt niet alleen de
standtijd verminderd, maar zal gedurende de gehele gebruikstijd de
gemiddelde geaccepteerde waarde worden overschreden!
Conclusies:
De resultaten zijn even verrassend als
onverwacht.In ieder geval heeft de simulatie ertoe
geleid dat er nu een wetenschappelijke basis is gecreëerd en voor een
aantal proeven uit de 80-er jaren nu een verklaring is gevonden.
Een zogenaamde diepte afhankelijke
karakteristiek van de scrubber wordt onder de holistische aanpak
geplaatst.
Zelfs vandaag is er nog geen methode om
CO2 te meten!
Daarom;
de enige manier om hypercapnia te bestrijden is het te voorkomen!
Dit houd onder meer in dat de adviezen
van de fabrikant, zoals diepte limieten en tijdsbeperkingen moeten worden
opgevolgd, maar ook een maximale gebruiksduur van 24 uur moet worden
nageleefd. Hierna dient de scrubber te worden gereinigd en
gedesinfecteerd.
Mede door het CO2 absorptie proces mag
een rebreather nooit worden gebruikt onder fysieke belasting, tenzij de
rebreather specifiek voor dit doel is ontworpen.
|
Experimenten
die grenswaarden gesteld door de fabrikant overschrijden, zoals door
gebruik te maken van andere gassen (onder andere Helium), of door slechts
een gedeelte van de absorptiekorrels te vervangen, dienen te worden
vermeden.
De consequenties inschatten is niet
mogelijk. Een definitief advies kan slechts worden samengesteld uit
een groot aantal aan realiteit grenzende simulaties.
Met deze
verworven kennis als basis zouden technische oplossingen in
rebreatherduiken kritisch onder de loep moeten worden genomen.
Gebruikers
neigen vaak de
grenswaarden
van de fabrikanten te overschrijden, omdat de risico’s door hen worden
onderschat.
|
|
Figuur 8: Theorie ontmoet praktijk –
kennis overdracht met Paul Heinerth over de legendarische CIS Lunar MK5
scrubber.
|